In mijn deskresearch noemde ik het al: storytelling is een breed begrip. Ik heb geprobeerd in mijn prototypes verschillende elementen van storytelling te belichten en hierdoor leerlingen op meerdere manieren aan verhalen voor te stellen. Door de prototypes heen heb ik geprobeerd de focus langzaam te verschuiven van verhalen van anderen, naar verhalen van jezelf. Hierdoor hoop ik dat storytelling een tool is die de leerlingen zelf ook gaan gebruiken: in hun kunst of in andere delen van hun leven. 

Voor mijn eindproduct wil ik een soort schetsboek maken die al gevuld is met opdrachten. Het is dus een opdrachtenboek waar je direct in werkt, in plaats van dat het alleen de tekst is. De prototypes zijn hierin een soort hoofdstukken. 

Ik denk dat de prototypes elkaar op een mooie manier aanvullen. Van verhalen van een ander naar verhalen van jezelf, van vertellen over verhalen naar vertellen door middel van verhalen. Deze verschillende manieren van storytelling dienen hier twee belangrijke doelen:

• Het serieus nemen van kunst door het verhaal erachter te leren
• Leren hoe je zelf kunstwerken met een verhaal kunt maken

Dit eindproduct moet een fysiek boek worden.

Mijn onderzoeksvraag, ‘hoe kan ik storytelling als tool gebruiken binnen het kunstonderwijs?’ heeft eigenlijk vijf antwoorden: al mijn prototypes kunnen op zichzelf als methodiek gebruikt worden binnen het onderwijs. Maar ik denk dat de kracht van mijn onderzoek in de combinatie van de prototypes ligt. Door ze samen te voegen tot een eindproduct, maak ik van deze methodieken een tool die kinderen kunnen gebruiken om te leren over kunst, storytelling en het vertellen van hun eigen verhaal.